Pijn als leerproces…

Pijn, iedereen kent dat wel. Fysieke pijn, emotionele pijn, mentale pijn, we lopen er allemaal tegenaan. De een kan er beter tegen dan de ander. De pijngrens is bij iedereen anders. Wil niet zeggen dat de ene pijn erger is dan de andere. Pijn is pijn. Pijn is niet altijd te zien, pijn laten we niet altijd zien en pijn willen we vaak niet zien.

Pijn kan je helemaal uit balans halen. Je kunt het zien aankomen of het verrast je compleet. Het kan nieuw zijn of oude pijn triggeren. Het kan je sterk maken of geheel machteloos.

Pijn valt niet te ontkennen, het is er gewoon. Zowel fysieke herleidbare pijn als emotionele pijn. Het is een sterke emotie waarvan je niet kunt winnen. Vooral zielenpijn is heftig en vaak onverwachts. Het brengt disbalans in heel je systeem. Je kunt er niet onderuit, je kunt het niet wegduwen, je kunt het er alleen laten zijn. Zielenpijn laat alle oude pijn, opgeslagen in diverse organen, los. Het is een energietoestand die in beweging komt en weer deel uit gaat maken van jouw levensstroom en jouw levenskracht. De invloed van zielenpijn voltrekt zich op een dieper niveau en ook het doel en de betekenis liggen dieper verborgen.

Emotionele pijn is een leerproces op zowel ziel-niveau als ego-niveau. Het leert ons beide iets over onszelf. Zielenpijn over diepgewortelde overtuigingen en angsten. Egopijn over verwachtingen en verlangen. Pijn dwingt ons onze aandacht naar binnen te richten en beweging te brengen in het onderliggende bewustzijn.

Egopijn is vaak het gevolg van de keuzes die je maakt, terwijl er bij zielenpijn niets te kiezen valt.

Fysieke pijn kan ook onverwachts ontstaan. Je lichaam kan ineens reageren, zonder dat daar aanleiding toe is. Een pijn die niet te herleiden valt. Het fysieke lichaam is sterk verbonden met het emotionele, mentale en spirituele lichaam. Iets wat emotioneel, spiritueel of mentaal geen aandacht krijgt, komt fysiek tot uiting. Onderliggende blokkades in de energiestroming van het lichaam.

Voorbeeld uit de praktijk:

Een vrouw had erg last van haar rechterknie. Ze was hier op gevallen tijdens een training. Natuurlijk is het dan normaal dat je pijn ervaart en de volgende dagen daar last van hebt. Maar na een paar maanden was die pijn er nog. Het was een stekelige pijn. Ze was al naar de dokter geweest, foto’s laten maken, maar er was niks te zien. Ook de fysiotherapeut kon haar niet helpen om de pijn te verlichten. Ze werd er moedeloos van. Ze kwam voor iets anders bij mij, maar tijdens het consult kwam deze pijn aan de orde. Ze werd er boos van, de pijn beperkte haar in alles. Ik voelde de woede en de onderliggende machteloosheid. Er was meer aan de hand dan een gewone valpartij. We gingen in de energie terug naar de situatie voor de valpartij. Terug naar haar emotionele toestand naar haar verwachtingen en verlangens. In een mannenwereld moest ze zich staande houden. In de training wilde ze zich niet laten kennen. Door iemand anders zijn schuld, ging ze er onderuit en viel ze op haar knie. Woede, onmacht, pijn, verdriet, teleurstelling, alle emoties kwamen vrij, maar ze moest door en ging erboven staan. Al deze vrij gekomen emoties sloeg ze, onbewust, op in haar knie.

Nu was het moment om bewust te zijn van wat er gebeurde, welke emoties er speelden, deze emoties te accepteren om vervolgens vrij te laten. Haar verstand liet de pijn toe, haar gevoel liet de pijn vrij. De pijn trok weg uit haar knie en is niet meer teruggekomen.

Pijn, een leerproces op vele niveaus. Niet altijd even makkelijk, maar als je het aandurft een mooi cadeau vanuit de ziel voor jou als mens.