Onafhankelijk zijn…
Het is een thema wat deze week veel voorbij komt in mijn praktijk.
Wat is onafhankelijk zijn of afhankelijk zijn?
Ik merk dat iedereen daar zijn eigen vertaling voor heeft. Op basis van ervaringen, emoties en overtuigingen wordt onafhankelijk zijn of afhankelijk zijn ingedeeld in goed of fout. In iets wat je wel of niet wilt zijn. Maar kan je dan niet beide zijn?
Natuurlijk kan je beide zijn. Als je afhankelijk bent, wilt dat niet zeggen dat je altijd afhankelijk moet zijn. Dat geldt ook voor onafhankelijk zijn. We hebben allemaal op een bepaald moment iets of iemand nodig. Dat wil nog niet zeggen dat je meteen zwak, zielig of kwetsbaar bent. Hulp vragen hoort bij het leven, hoort bij goed voor jezelf zorgen. Even een arm om je schouders, even iemand die zegt: “het komt goed”, even geen verantwoordelijkheden, even iemand die de zorgen van je overneemt, even iemand waarop je kunt leunen, op wie je kunt vertrouwen als je even je onafhankelijkheid laat varen…
Zwart-wit denken
Mensen denken zo vaak in zwart en wit. Het is òf dit òf dat. Beide is niet mogelijk. Nou, dan maak je het jezelf wel heel moeilijk. Iedere situatie vraagt om een andere aanpak, een ander inzicht, een andere reactie, een andere emotie. Dat je een keer kwetsbaar bent, wil niet zeggen dat je in de kern zwak bent. Dat je een keer egoïstisch bent, wilt niet zeggen dat je in de kern een egoïst bent. Dat je sterk bent, wilt niet zeggen dat je altijd alles alleen aan kan. Zo ook met onafhankelijk en afhankelijk zijn. Je hebt moed nodig om een ander volledig te kunnen vertrouwen, jouw emoties te kunnen tonen, je kwetsbaar op te kunnen stellen en je verhaal te kunnen doen. Het maakt je niet minder sterk, minder man of vrouw. Het laat zien dat je voor jezelf kiest, dat je jezelf waard vindt om lief te hebben, te ontvangen en te koesteren. Niet meer of minder. We hebben allemaal iets of iemand nodig.
Behoefte en emoties
Velen van ons zetten zichzelf zo vast in het onafhankelijk willen zijn, dat ze hun eigen behoefte en emoties niet meer helder zien en belanden in een continue gevecht van sterk willen zijn en goed willen doen. Maar wat is nu eigenlijk onafhankelijk zijn? Waardoor voel jij je onafhankelijk? Welke emoties zitten eronder: wat wil je bijvoorbeeld niet voelen? Wat wil je er eigenlijk mee bereiken? En zit dat dan in onafhankelijk zijn of ben je dan juist afhankelijk? En als we het dan over afhankelijk zijn hebben… Wat maakt het dat jij je afhankelijk voelt? Wat heb je nodig? Welke behoefte zit eronder? Emoties en gedachten doen veel met ons, veel meer dan jij je bewust van bent. Het is maar net hoe je ernaar kijkt en wat het vervolgens met je doet. Emoties bieden je een weg van mogelijkheden, het is aan jou welke afslag jij neemt. Zet jezelf niet vast in wat je wel wilt en niet wilt. Het leven verandert continue, jij ook.
Dus voordat je tegen jezelf zegt: ik ben onafhankelijk, dus ik moet dit alleen kunnen. Mag je zeggen: ik ben onafhankelijk, maar het is fijn als er ook iemand is die voor mij zorgt.
Doe jezelf niet te kort met onafhankelijk zijn. Zt jezelf niet vast in patronen en overtuigingen.