Deze week eren we de zielen van onze overleden dierbaren, van onze voorouders en alle anderen zielen die voor ons hebben geleefd. Een mooie gedachte, welke op vele manieren en ook volgens vele rituelen, tradities en ceremonies wordt nageleefd.

Maar hebben zielen alleen te maken met de dood? Spreken we alleen van een ziel als deze overleden is? Zijn wij als levend persoon ook niet allemaal een ziel?

Toevalligheden

Of je nu in leven na de dood gelooft of niet, het in leven houden van een herinnering, het tonen van dankbaarheid en het hebben van hoop is iets wat iedereen kent, erkent en herkent als het gaat over overleden dierbaren.

Ook het hebben en ervaren van “toevalligheden” die helemaal niet toevallig zijn, is iets wat velen van ons een of meerdere keren heeft meegemaakt.

Diepere laag in de mens

Iedereen weet dat er iets is, dat er meer is tussen hemel en aarde, meer dan alleen ons lichaam en geest. Mensen hebben veel diepere lagen dan wat zichtbaar is aan de buitenkant. Iedere laag brengt ons dieper en dichter bij onszelf. We zijn als een ui die je kunt pellen om uiteindelijk tot de kern van ons bestaan te komen: onze ziel. En de ziel is het onsterfelijke deel van de mens dat na het aardse bestaan blijft voortleven.

De ziel is de regisseur van je leven, hij/zij kent het script, kent het verhaal.  Je lichaam is slechts de hoofdpersoon in je eigen geregisseerde film.

Ziel volgens Wikipedia

Wikipedia zegt: De term ziel wordt door de verschillende religies anders geïnterpreteerd, vaak als het ondeelbare en onsterfelijke deel van de mens, diens essentie. Het lichaam is het tijdelijke omhulsel om te kunnen functioneren in de natuurlijke wereld. Het lichaam kan niet zonder de ziel functioneren, omdat de ziel de ware persoon is die in het lichaam huist.

In de klassieke oudheid werd de ziel door sommige filosofen en filosofische scholen, onder anderen door Plato, beschouwd als een niet-materiële, onafhankelijk van het lichaam bestaande, onsterfelijke, sturende, voelende, denkende en willende entiteit.

De mens is complex

Wetenschappelijk gezien kan het bestaan van de ziel als een feitelijke entiteit nog steeds niet worden aangetoond. En maakt dat het dan zweverig als we het hebben over een ziel?

De mens is complex en maakt alles complex, de ziel doet dat niet. We weten dat er iets is en als mens willen het maar al te graag verklaren, begrijpen, analyseren, vasthouden, zichtbaar maken, tastbaar maken. En dat is juist de kracht van de ziel: het overstijgt alles, je kunt het niet inkaderen, het is alles en niets tegelijkertijd.

Eer je eigen ziel

Dus als we de zielen eren van onze overleden dierbaren, van onze voorouders, vergeet dan niet je eigen ziel! Doe dan mee en eer ook je eigen ziel. Wees blij met jezelf, eer jezelf en ben dankbaar voor jezelf.

Zo kunnen we ons nog meer verbinden met de zielen die deze aarde al verlaten hebben.