Tijd hebben of tijd nemen…

Wat gaat de tijd toch snel. Waarschijnlijk niet sneller dan anders, maar toch. Tijd is ook zoiets raars. Hebben we de tijd of heeft de tijd ons? Het is maar net hoe je het bekijkt. Velen van ons hebben een haat-liefde verhouding met tijd. De tijd gaat te snel, je hebt te weinig tijd of de tijd gaat juist te langzaam, je hebt te veel tijd. Iedereen ervaart het op zijn eigen manier. Als je los bent van alles, bestaat tijd niet. Het is een gegeven, een beweging, meer niet. 

Er zijn verschillende vormen van tijd: rechtlijnig (lineair) en cyclisch (cyclus). 

Lineaire tijd

De rechtlijnige tijd heeft te maken met het stellen van doelen, van verwachtingen en is verbonden met je verstand, je wil om iets te bereiken. De tijd is lineair en wordt in gelijke eenheden verdeeld. Er is een begin en een eind. Het is de tijd van de klok, die maar door tikt. In deze rechtlijnige tijd willen we een bepaalde controle houden op wat we doen en moeten doen. Het is een tijd die verdeeld is in hokjes, kaders, grenzen en dus ook beperkingen. Een tijd van verwachtingen en verlangens.

Cyclische tijd

De cyclische tijd volgt de cyclus van de natuur: van dag en nacht, van de zon en de maanfasen, van de seizoenen, van geboorte en dood. De tijd is nu de beweging van natuurlijke processen. Alles is oneindig. Dat maakt dat tijd een beleving is, een ervaring die groter is dan de echte (klok)tijd die je eraan besteed. De tijd is grenzeloos en vol met mogelijkheden en kansen. Het is een tijd van eb en vloed, van ontvangen en loslaten.

Onze voorouders waren nauw verbonden met de cyclus van de natuur, van wat de natuur geeft en neemt. De Keltische jaarfeesten zijn daar een goed voorbeeld van. Wil je meer de cyclus van de natuur volgen, vier dan de Keltische jaarfeesten. Ieder feest weerspiegelt de natuur in zijn viering en heeft een eigen thema met bijhorende rituelen. Meer hierover vind je terug in mijn Online jaartraining “In verbinding met de natuur”.

We leven nu in een tijd dat we niet alles voor lief moet nemen, maar dat we mogen genieten van wat er was, van wat er is en wat nog zal komen. Het is fijn om even op adem te komen en mee te bewegen in de cyclische tijd in plaats van de lineaire tijd die veel van ons verwacht en verlangt.